Կյանք գյուղում, որտեղ չի գործում հասարակական տրանսպորտը, ճանապարներն էլ անմխիթար վիճակում են

Նինոծմինդայի մունիցիպալիտետը ներառում է 31 գյուղ։ Հասարակական տրանսպորտն այս գյուղերից գործում է ընդամենը 6 ուղղություններով։

Դրանք են Հեշտիա-Նինոծմինդա (գործում է ամեն օր, անցնում է Ղաուրմա գյուղով);
Դիլիֆ – Նինոծմինդա (ամեն օր անցնում է Մամզարա և Մ. Գոնդուրա գյուղով);
Սամեբա-Նինոծմինդա (Ժդանովականի, Եֆրեմովկայի, Գորելովկայի և Օրլովկայի մեջով);
Թորիա-Նինոծմինդա (աշխատում է ըստ ժամանակացույցի, անցնում է Հեշտիա և Ղաուրմա գյուղերով);
Գոնդուրա-Նինոծմինդա (աշխատում է ըստ ժամանակացույցի);
Տամբովկա-Նինոծմինդա (աշխատում է ըստ ժամանակացույցի, անցնում է Փարավանի, Փոկա, Գանձա, Սաղամո գյուղերով , Մեծ Արագյալի մոտով և Սաթխայի ճանապարհով):
Պարզվում է՝ Ղուլալիս, Փ.Խորենիա, Ջիգրաշեն, Ուչմանա, Սպասովկա, Փոքր և Մեծ Արագյալ, Վլադիմիրովկա, Մեծ և Փոքր Խանչալի, Կաթնատու գյուղերում հասարակական տրանսպորտ չկա։

Ի՞նչ խնդիրների է բախվում բնակչությունը հասարակական տրանսպորտի բացակայության պատճառով.
Նինոծմինդայի մունիցիպալիտետի գյուղերի բնակիչները հաճախ են քաղաք գալիս անձնական գործերը լուծելու, գնումներ կատարելու, երեխաներին տանում տարբեր ակումբներ, որոնք գյուղերում չկան։ Սեփական մեքենա ունեցողները կարող են առանց խնդիրների շրջել, իսկ մնացած մարդիկ, ովքեր մեքենա չունեն, ստիպված են տաքսի վարձել, ինչը թանկ է որոշ գյուղերի համար։

Բացի շրջանի այս գյուղերում հասարակական տրանսպորտի բացակայությունից, կա նաև ճանապարհային ենթակառուցվածքների խնդիրը։ Ճանապարհների անմխիթար վիճակի պատճառով խափանում է նաեւ մարդկանց սեփական տրանսպորտը։ «Գյուղի ներքին ճանապարհից կենտրոնական մայրուղի դուրս գալը տևում է մինչև կես ժամ։ Ի՞նչ ենք քաշում, երբ հիվանդին տեղափոխելու կարիք ունենք։ Մեզ դա խոստացել են [խոսեց ճանապարհների վերանորոգման մասին], բայց ի վերջո նույն խնդրի առաջ ենք կանգնած»,- ասում է Նինոծմինդայի մունիցիպալիտետի Փարավանի գյուղի բնակիչներից մեկը։

Մի քանի շաբաթ առաջ հորդառատ անձրեւներից հետո գյուղի ճանապարհները ջրից ավերվել էին։ Քաղաքապետարանի ենթակառուցվածքների ծառայության պետ Արմեն Բդոյանը և Փարավանի գյուղապետարանի ներկայացուցիչ Մասիս Աղայանն այն ժամանակ [հունիսի 13-ին] մեզ հայտնեցին, որ այս ճանապարհի վրա խճապատման աշխատանքներ են իրականացվելու, սակայն այսօր, երբ հասանք գյուղ, պարզ դարձավ, որ մինչ օրս որևէ աշխատանք չի կատարվել։ Գյուղացիներն անհանգստացած են, որ իրենց խնդիրներին լուծում չի տրվում:

Փարավանի գյուղը գտնվում է Նինոծմինդայից 37 կմ հեռավորության վրա։ Ներկայումս այստեղ ապրում է մոտ 60 ընտանիք։ Գյուղը չունի համապատասխան ճանապարհային ենթակառուցվածք, գազամատակարարում, ինչպես նաև միջնակարգ ուսումնական հաստատություն՝ դպրոց, ինչը որոշակի խնդիրներ է առաջացնում բնակչության համար։ Շուշանիկ Մկրտչյաըն գյուղի բնակիչներից մեկն է ով ասում է, որ դպրոցականները ստիպված են Փոկայի միջնակարգ դպրոց հաճախել։ «Նախկինում տրանսպորտ կար, բայց հիմա ոչ ոք չգիտի, թե ինչ կլինի սեպտեմբերից»,- ասում է նա։

Ինչպե՞ս են հիմնական դպրոցի աշակերտները դիմակայում հասարակական տրանսպորտի բացակայությանը.
Ամեն տարի պետբյուջեից միջոցներ են հատկացվում աշակերտներին այլ դպրոցներ տեղափոխելու համար։ Քաղաքապետարանում գործում է 38 դպրոց, որից 8-ը հիմնական, այսինքն. Դուք կարող եք սովորել միայն մինչև 9-րդ դասարան: Դրանք ՝ Եֆրեմովկա, Սաղամո, Վլադիմիրովկա, Ռոդիոնովկա (Փարավանի), Սպասովկա (Հայկական դպրոց), Ղաուրմա, Փ.Արագյալ, Կաթնատու գյուղերի դպրոցներն են։

Նինոծմինդայի քաղաքապետարանի պետական ​​գնումների ծառայությունից մեզ հայտնեցին, որ այս հարցով համախմբված մրցույթ է հայտարարվել։ Տրանսպորտն ամբողջությամբ ֆինանսավորվում է պետության կողմից։

Նինոծմինդայի քաղաքապետարանը տեղական բյուջեում չի ներառում հասարակական տրանսպորտի ծառայությունները
Տեղի բնակչության մի մասը կարծում է, որ տեղական ինքնակառավարման մարմինների ներկայացուցիչները նույնիսկ տեղյակ չեն գյուղերի խնդիրների մասին և, հետևաբար, ուշադրություն չեն դարձնում դրանց։ «Ինչ վերաբերում է գյուղացիներին, նրանք ավելորդ գլխացավանք չեն ուզում։ Չնայած ուզում են լավ ապրել, պայմաններ ունենալ, բայց ոչ ոք չի պատրաստվում պայքարել։ Ինչպես, գլխավորն այն է, որ ինձնից ոչինչ դուրս չգա… [նկատի ունի բողոքել և ինչ-որ տեղեկություն հայտնել]»,- ասում է Փարավանի գյուղի բնակիչներից մեկը, ով ցանկացավ անհայտ մնալ։

Ըստ նույն պատասխանողի՝ իմաստ չունի քայլեր ձեռնարկել և բողոքել, քանի որ մարդիկ հիասթափված են և նախընտրում են լռել։

Ինչ վերաբերում է տեղական ինքնակառավարմանը, ապա հասարակական տրանսպորտի մասով ասում են, որ առաջիկայում տրանսպորտային ծառայությունների ներդրումը բյուջեում չի ներառվի։

Այլ քաղաքապետարանների օրինակ
Սամցխե-Ջավախքի շրջանի Ախալցխայի մունիցիպալիտետում գործում է քաղաքային տրանսպորտ: 2021 թվականի հուլիսի 2-ին Թրանսփարենսի Ինթերնեշնլ-Վրաստանը խնդրագիր է ներկայացրել Սակրեբուլոյին, որը ստորագրել են տեղի 500 բնակիչներ։ 2022 թվականի հոկտեմբերի 27-ին Սակրեբուլոյի նիստում Իրակլի Լազարաշվիլին խոստացել է, որ քաղաքային տրանսպորտը քաղաքում կսկսի աշխատել 2023 թվականին։

«Հարավային դարպասի»-ի տեղեկություններով՝ քաղաքային տրանսպորտի գնման հայտարարված մրցույթում հաղթել է «GT Group» ՍՊԸ-ն։ Ախալցխայի քաղաքապետ Իրակլի Լազարաշվիլիի խոսքով՝ մինչև տարեվերջ ընկերությունը Ախալցխայի քաղաքապետարանին կփոխանցի 18 Isuzu Novociti ավտոբուս։ 18 ավտոբուսներից 3-4-ը սպասարկելու են Ախալցխա քաղաքին, իսկ մնացածը` շրջանի գյուղերին։

Ընդհանուր առմամբ, ավտոբուսների ձեռքբերման համար կծախսվի 6 մլն լարի, և քաղաքապետարանը երեք տարվա ընթացքում աստիճանաբար կհատկացնի այդ գումարը։ Ախալցխայի քաղաքապետի խոսքով՝ բնակիչները կկարողանան ճանապարհորդության համար վճարել պլաստիկ քարտով։ Նպաստներ կսահմանվեն սոցիալական խմբերի համար։

---

---