Մահախոսական/ Լարիսա Հնձարի Ջաղացպանյան Նանայան
Անժամանակ կյանքից հեռացավ Լարիսա Հնձարի Ջաղացպանյան Նանայանը՝ ծնված 1976 թվականին Նինոծմինդայի շրջանի Սաթխա գյուղում:
Դասընկերները խորը վիշտ են ապրում սիրելի Լարիսայի կորստի համար և վշտակցում բոլոր հարազատներին:
Նա ուներ խորունկ երկնագույն աչքեր,
Քնքուշ ու տրտում, որպես իրիկուն.
Նա մի անծանոթ երկրի աղջիկ էր,
Որ աղոթքի պես ապրեց իմ հոգում։
Նրա ժպիտը մեղմ էր ու դողդոջ,
Որպես լուսնյակի ժպիտը տխուր.
Նա չուներ խոցող թովչանքը կնոջ.-
Նա մոտենում էր որպես քաղցր քույր…
Իմ հուշերի մեջ ամենից պայծառ,
Իմ լքված սրտի լուսե հանգրվան,
Քո՛ւյր իմ, դու չըկաս, քո՛ւյր իմ դու մեռար,
Ու քեզ հետ հոգուս լույսերը մեռան…