Տղամարդը իր կնոջից բացի այլ կանանց կարիք ունի՞. Հարցում Վրաստանում

Տղամարդը իր կնոջից բացի այլ կանանց կարիք ունի՞. Հարցում Վրաստանում

Վրաստանում ՄԱԿ-ի զարգացման ծրագիրը (ՄԱԶԾ) հարցազրույց է անցկացրել 1162 պետական ​​ծառայողների հետ: Պարզվել է, որ հարցվողներն առավել խոցելի խմբեր են համարում ԼԳԲՏ համայնքը (45%), աշխատանքի մեջ զբաղվածները՝ առողջության և կյանքի համար վտանգավոր (44%) և միայնակ մայրերը (32%)։

Հետազոտության արդյունքում պարզվել է, որ հասարակական կառույցներում տղամարդկանց 58%-ը և կանանց գրեթե կեսը (44%) կարծում են, որ Վրաստանում գենդերային հավասարությունն արդեն գրեթե ձեռք է բերվել, սակայն միայն վերջին երկու ամսում երեք կին սպանվել են սեռի խտրականության հատկանիշներով:

Հետազոտության արդյունքում պարզվել է նաև.

Տղամարդկանց 30%-ը և կանանց 16%-ը կարծում են, որ տղամարդիկ ավելի լավ քաղաքական առաջնորդներ են, քան կանայք:

Կանանց 66%-ի և տղամարդկանց 43%-ի կարծիքով՝ կանայք պետք է հաղթահարեն կարիերայի առաջխաղացման ավելի շատ խոչընդոտներ, քան տղամարդիկ:

Տղամարդկանց միայն 36%-ը և կանանց 83%-ն են կարծում, որ ավելի շատ կանանց ներգրավումը քաղաքականության մեջ ձեռնտու կլինի երկրի համար։

Հարցվածների տասից չորսը (41%) համաձայն են այն կարծիքի հետ, որ «Վրաստանում հաշմանդամություն ունեցող անձանց խտրականությունը տարածված խնդիր է»։

56%-ը կարծում է, որ համապարփակ սեռական կրթությունը պետք է լինի դպրոցական ուսումնական ծրագրի մաս։ Ավելին, Թբիլիսիում բնակվող հարցվածների 87%-ը համաձայն է այս մտքի հետ։

Քաղաքացիական ծառայողները սիրում են իրենց աշխատանքը
Հարցվածները գոհ են իրենց աշխատանքից (պայմաններից, աշխատավարձից…), թեև ավելի շատ տղամարդիկ։

Հարցվածների ավելի քան 90 տոկոսը նշել է, որ իրենց ընտանիքն աջակցում է իրենց կարիերայի առաջխաղացման հարցում: Բայց հետո պարզվել է, որ աջակցությունը տարբեր նշանակություն ունի կանանց և տղամարդկանց համար, օրինակ՝ կնոջը աջակցությունը նաև այն է, երբ ամուսինը «չի բողոքում անբարեկարգ տնից կամ չեփած ընթրիքից»։

«Հետաքրքիրն այստեղ այն է, որ տղամարդիկ օգնություն ասելով նկատի ունեն, որ իրենց հեռացնում են ընտանեկան գործերից, մինչդեռ կանանց օգնում են այլ կին անդամներ, ծնողներ և այլն։ Կանայք նաև ասում են, որ նրանց համար օգնությունն ու քաջալերանքն այն է, երբ ամուսինը չի խանգարում աշխատանքին։ Այսինքն՝ եթե չեն խանգարում, դա օգնություն են համարում», – ասել է գենդերային հետազոտող Լիկա Ջալաղանիան։

Որքանո՞վ են կարծրատիպային կերպով մտածում պետական ​​հատվածի աշխատակիցները գենդերային դերերի մասին:

Ընտանեկան որոշումների հարցում վերջնական խոսքը պետք է ասի տղամարդը – այս մտքի հետ համաձայն է կանանց 5,9%-ը, իսկ տղամարդկանց՝ 25,0%-ը։

Լավ կինը երբեք կասկածի տակ չի դնի ամուսնու մտքերն ու որոշումները, նույնիսկ եթե նա համաձայն չէ նրա հետ՝ կին 7,7%, տղամարդ՝ 17,3%։

Տղամարդուն պետք են այլ կանայք, նույնիսկ եթե նա լավ հարաբերություններ ունի իր կնոջ հետ՝ կին 4,2%, տղամարդ՝ 11,0%։

Կանայք պատասխանատու են չհղիանալու համար՝ կանայք՝ 11,6%, տղամարդիկ՝ 12,8%։

Պահպանակ կրող կանայք հեշտությամբ հասանելի են՝ կանայք 5,9%, տղամարդիկ՝ 13,8%։

Անընդունելի է, որ կինը խնդրել է ամուսնուն օգտագործել պահպանակ՝ կանայք՝ 4,6%, տղամարդիկ՝ 10,5%։

Կինը չպետք է ասի ամուսնուն, որ հրաժարվի սեքսից՝ կին 3,4%, տղամարդ՝ 12,0%

Վատ ամուսնության մեջ լինելն ավելի լավ է, քան միայնակը՝ կանայք՝ 5,6%, տղամարդիկ՝ 9,7%։

Տղամարդ լինելու համար պետք է ֆիզիկապես ուժեղ լինել՝ կին 15,1%, տղամարդ՝ 20,2%։

Ավելի լավ է կինը լինի առաջնո՞րդ, թե՞ տղամարդը

Պարզվել է, որ կանայք գերադասում են իրենց առաջնորդը տղամարդ լինել, քանի որ տղամարդիկ ավելի հավատարիմ են կանանց, հեշտությամբ ներում են մանր սխալներն ու ավելի շատ հաշվի են առնում ընտանեկան պայմանները։

Բացի այդ, տղամարդ առաջնորդներին բնորոշ է ինքնավստահությունը, նրանք կարիք չունեն ապացուցելու, որ իսկապես հարմար են իրենց զբաղեցրած պաշտոնին։ Կանայք, ընդհակառակը, պետք է ապացուցեն իրենց որակավորումը, հետևաբար հաճախ կոշտ են արձագանքում խախտումներին և մատնանշում մանրամասներ, որոնց վրա տղամարդիկ ուշադրություն չէին դարձնի։

Ինչ վերաբերում է տղամարդ պետական ​​ծառայողներին, պարզվեց, որ շեֆի սեռը նրանց համար մեծ նշանակություն չունի։

Մարդիկ և պետական հատվածը

Պարզվեց, որ պետական ​​պաշտոնյաները մարդու իրավունքների վիճակը գնահատելիս հիմնվում են աղմկահարույց դեպքերի, անձնական և ընտանեկան փորձի վրա։ Միջազգային կազմակերպությունների և հանրային պաշտպանի հաշվետվությունները քիչ են հաշվի առնվում, հասարակական կազմակերպություններից ստացված տեղեկատվությունը` առավել եւս։

Հարցվածների 61,8%-ը չի կարողանում հիշել վերջին 6 ամիսների ընթացքում մարդու իրավունքների խախտման դեպքերը։

Ինչ վերաբերում է ԼԳԲՏ համայնքին, ապա հարցվածները համաձայնեցին, որ նրանց ճնշումն անընդունելի է։ Սակայն առճակատումից խուսափելու համար հարցվածների մի ստվար զանգված հավանություն չի տալիս նրանց երթերի կազմակերպմանը։

Հարցազրույցների մասնակիցները նաև համաձայն են, որ պետական ​​գրասենյակները և այլ ծառայությունները պետք է հասանելի լինեն հաշմանդամություն ունեցող անձանց համար, իսկ միջավայրը պետք է հարմարեցվի: Այնուամենայնիվ, ոմանք դեռևս որոշակի անհանգստություն ունեն ինչպես հաշմանդամների, այնպես էլ ԼԳԲՏ համայնքի նկատմամբ:

ՄԱԶԾ ծրագրի ղեկավար Լելա Ակիաշվիլին ասում է, որ հետազոտության մի մասը կրկնել է նախկինում անցկացված հետազոտության հարցերը՝ բացահայտելու բնակչության վերաբերմունքը։

«Եթե համեմատենք այս երկու հետազոտությունները, ապա կտեսնենք, որ բնակչության և հասարակական գործիչների վերաբերմունքը շատ նման է»,- ասում է Լելա Ակիաշվիլին։

Նրա խոսքով, հետազոտությունը ՄԱԶԾ-ին և պետական ​​կառույցներին հնարավորություն կտա ավելի լավ պլանավորել խնդիրների լուծման ուղիները։