Վրաստանը հիշում է Սուխումի անկման օրը

Վրաստանը հիշում է Սուխումի անկման օրը

Վրաստանը հիշում է երկրի նորագույն պատմության ամենաողբերգական օրը. Այսօր լրանում է Սուխումիի անկման 31-րդ տարին։

Սեպտեմբերի 27-ը Վրաստանում նշվում է որպես «Հիշատակի և հույսի օր»։ Այս օրը բոլոր վարչական շենքերի վրա իջեցված են պետական ​​դրոշները։

Սուխումի անկումը 13 ամիս 13 օր տևած զինված հակամարտության ավարտն էր։

Պատերազմը Աբխազիայում սկսվեց այն բանից հետո, երբ 1992 թվականի օգոստոսի 14-ին Վրաստանի պաշտպանության նախարար Թենգիզ Կիտովանին հրամայեց Ազգային գվարդիա տեղակայել Աբխազիայի ինքնավար մարզի տարածք՝ Պսոու-Ինգուրի երկաթուղային գիծը պաշտպանելու համար: Այսպես կոչված «աբխազական գվարդիայի» զինծառայողները կրակ են բացել վրացի զինվորականների վրա, որից հետո զինված բախում է սկսվել, որը վերաճել է պատերազմի։

1993 թվականի սեպտեմբերի 16-ին աբխազական կողմը խախտեց Ռուսաստանի միջնորդությամբ կնքված Սոչիի զինադադարի պայմանագրի պայմանները և սկսեց հարձակում Սուխումի վրա՝ հյուսիսկովկասյան զինված կազմավորումների մասնակցությամբ։

Քաղաքի համար պայքարը տեւել է 11 օր։ Սուխումն ընկել է սեպտեմբերի 27-ին՝ Կառավարության շենքի գրավումից հետո։ Գնդակահարվել են Աբխազիայի Ինքնավար Հանրապետության Նախարարների խորհրդի նախագահ Ժյուլի Շարտավան, Սուխումի քաղաքապետ Գուրամ Գաբեսկիրիան և կաբինետի 27 նախարարներ։

Մինչեւ սեպտեմբերի 30-ը աբխազական կողմը վերահսկողություն էր հաստատել Աբխազիայի գրեթե ողջ տարածքի վրա, բացառությամբ Կոդորի կիրճի։ Աբխազիայի վրաց բնակչությունը՝ մոտ 300 հազար մարդ, վտարվել է իրենց տներից։ Ոմանք քաղաքը լքել են ծովով, բայց մեծ մասը շարժվել է դեպի Կոդորի կիրճ։ Այնտեղ հարյուրավոր մարդիկ մահացել են ցրտից ու սովից։

Շուտով տարբեր ազգերի հազարավոր բնակիչներ՝ հույներ, հրեաներ, էստոնացիներ և այլք, նույնպես ստիպված եղան լքել Աբխազիան։

Աբխազիայում ռազմական առճակատման զոհ է դարձել 14 հազար մարդ: