Վրաստանում տոնում են Սվետիցխովլոբան
Սվետիցխովլոբան Վրաց ուղղափառ եկեղեցու կարևորագույն տոներից է, որը նշվում է ամեն տարի հոկտեմբերի 14-ին։ Այս օրը նվիրված էր Սվետիցխովլիի տաճարին և հարակից կրոնական ու մշակութային ավանդույթներին։ «Սվետիցխովելի» անվանումը վրացերեն նշանակում է «կենդանի կրող սյուն», որը խորհրդանշում է հոգևոր ուժ և կյանք փրկող էներգիա։
Սվետիցխովլիի տաճարը գտնվում է Մցխեթայում, որը Վրաստանի ամենահին և սուրբ քաղաքներից է։ Ըստ պատմության՝ տաճարի պատմությունը կապված է Վրաստանում քրիստոնեության վաղ տարածման հետ։ Ավանդույթի համաձայն Մցխեթա է բերվել Հիսուս Քրիստոսի պատմուճանը, որը Երուսաղեմից բերել է քաղաքում բնակվող հրեա Էլիոզը։ Այս սրբությունը սուրբ Նինոյի աղոթքով թաղվեց Մցխեթի երկրում, և այդ վայրում հրաշքով մեծացավ կենդանի սյուն։
Տաճարը, որն այսօր հայտնի է Սվետիցխովլայում, կառուցվել է 11-րդ դարում ճարտարապետ Արչիլ Մեֆիի պատվերով։ Այն վրացական ճարտարապետության եզակի նմուշ է և ներառված է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի համաշխարհային ժառանգության ցանկում։
Սվետիցխովլոբան նշվում է հատուկ տոնակատարությամբ Մցխեթայում, որտեղ տաճարի բակում մատուցվում է հանդիսավոր արարողություն։ Ծխականները հավաքվում են Վրաստանի տարբեր ծայրերից՝ աղոթելու, սուրբերին հիշատակելու և տաճարից օրհնություններ ստանալու։ Ավանդաբար քրիստոնյաներն այս օրը նշում են ընտանիքի անդամների հետ, իսկ հավատացյալները հաճախում են եկեղեցական արարողություններ և մոմ վառում:
Սվետիցխովլոբայի տոնը մի տեսակ երախտագիտություն է այն հոգևոր ժառանգությանը, որը դարեր շարունակ պահպանել է Վրաստանի բնակչությունը։
Այս օրը Մցխեթա գալը շատ հավատացյալների համար ոգու ամրապնդման, միասնության և հավատի նորոգման միջոց է, ինչն առանձնահատուկ նշանակություն է տալիս Սվետիցխովլոբի տոնակատարությանը։
Opinion, pooling and voting
