«Մարդ, ով գնել է երկիրը». Politico-ն ծավալուն հոդված է հրապարակել օլիգարխ Իվանիշվիլիի մասին
«Մարդ, ով գնել է երկիրը», – այս վերնագրով Politico-ն ծավալուն հոդված է հրապարակում օլիգարխ Բիձինա Իվանիշվիլիի մասին և գրում, որ «Վրաստանի ամենահարուստ մարդը հոկտեմբերի 26-ին նշանակված ընտրություններից առաջ իր երկիրը թեքում է դեպի Ռուսաստան»։
Ինչպես գրում է հրատարակությունը, հոկտեմբերի 26-ի ընտրությունները շատերն անվանում են ընտրություն Արեւմուտքի եւ Ռուսաստանի միջեւ, հետեւաբար Իվանիշվիլին համարվում է ուժ, որը Վրաստանին հեռացնում է եվրոպական ուղեծրից՝ Ռուսաստանին գոհացնելու համար։
Politico-ն նշում է, որ Իվանիշվիլին իր հարստությունը դիզել է Ռուսաստանում 90-ականներին՝ սկսած էլեկտրոնիկայի վաճառքից և սեփական բանկի՝ Russian Credit-ի ստեղծմամբ, որի կենտրոնակայանը Մոսկվայում է։
Հրատարակությունը գրում է նաև, որ այս ընթացքում մրցակիցները և կազմակերպված հանցավոր խմբերը շորթման նպատակով առևանգել են օլիգարխի եղբորը, որից հետո նա դիմել է Ռուսաստանի հատուկ ծառայություններին օգնության համար: Politico-ն նշում է, որ, որպես կանոն, այն ժամանակ անվտանգության ծառայությունների հետ նման համագործակցությունը նշանակում էր շարունակական պարտավորություն:
Հրատարակությունը հիշեցնում է օլիգարխի կառավարման առաջին շրջանը և գրում, որ սկզբում Իվանիշվիլին հպարտանում էր իր «մարդասիրությամբ». Նա պնդեց, որ «գրեթե միլիարդ» է նվիրաբերել այդ գործին` անձամբ ֆինանսավորելով հանրային ենթակառուցվածքները, ինչպիսիք են ճանապարհները, այգիները, եկեղեցիները և մշակութային ժառանգության վայրերը, ներառյալ Թբիլիսիի Երրորդության տաճարը: Նշվում է նաեւ Չորվիլան, որը, ըստ հրապարակման, նախընտրական խոստումներից մեկն էր եւ «սոցիալիստական ուտոպիայի մանրանկարչական տարբերակն էր»։
«Ինչպես իր հարևան Ռուսաստանը, Վրաստանը նույնպես ունի ժողովրդավարության մակերեսային առանձնահատկություններ, այդ թվում՝ խորհրդարան, նախագահ, վարչապետ և ընտրություններ: Բայց Իվանիշվիլիի օրոք երկրի ենթադրյալ ներկայացուցչական ինստիտուտները ավելի ու ավելի են կենտրոնացվում մի կողմից»,- գրում է հրատարակությունը։
«Հանուն Վրաստանի» կուսակցության առաջնորդ և նախկին վարչապետ Գիորգի Գախարիան Politico-ին ասել է, որ «նախարարների, այդ թվում՝ վարչապետի համար դժվար է որոշումներ կայացնել գործընկերների հետ բանակցությունների ընթացքում, քանի որ Իվանիշվիլին պետք է հաստատի որոշումները»։
Եվրախորհրդի արտաքին հարաբերությունների կոմիտեի զեկույցի համաձայն՝ «Իվանիշվիլիի ներքին վերահսկողությունը նշանակալի է, այդ թվում՝ իշխող կուսակցության, առանցքային պետական ինստիտուտների (հատկապես դատական և անվտանգության ծառայությունների) և տնտեսական դաշտի նկատմամբ։ Կարելի է ասել, որ բոլորը։ Նրանից են կախված կառավարության առանցքային անդամներն ու կուսակցության ներկայացուցիչները»։
Հրապարակումը հիշեցնում է նաև օլիգարխի վերջին ելույթները, այդ թվում՝ ընդդիմությանն արգելելու Իվանիշվիլիի խոստումը. հոդվածը կենտրոնանում է «Գլոբալ պատերազմի կուսակցության», «երկրորդ ճակատի բացման», Արևմուտքի քննադատության, հոմոֆոբ և ռուսական օրենքների ընդունման վրա։
Politico-ի հետ զրույցում Գախարիան օլիգարխի մասին ասում է. «Իվանիշվիլին ոչ ամերիկամետ է, ոչ եվրոպամետ, ոչ ռուսամետ, ոչ չինամետ։ Ցավոք, նա նույնիսկ վրացամետ չէ, նա միայն իր մասին է մտածում»:
«Վրաստանի ամենահարուստ մարդու համար Եվրամիությանը կամ ՆԱՏՕ-ին անդամակցելուց հրաժարվելը նահանջ չի լինի: Սակայն բարեկեցության ու անձնական ազատության մասին երազող շարքային ընտրողների համար իրավիճակն այլ է։ Իսկապես, չնայած երկրում շատերն իրենց եկամուտները պարտք են Իվանիշվիլիի հովանավորչական համակարգին, շատ ուրիշներ ապավինում են Ամերիկայի և Եվրոպայի օգնությանը: Իվանիշվիլին կարող է փող ունենալ, բայց ի վերջո նրա որոշումների համար պատասխանատու են շարքային վրացիները»,- գրում է Politico-ն։
Opinion, pooling and voting
