Նինոծմինդա քաղաքի բնակիչները բողոքով դիմել էին տեղական իշխանություններին առ այն, որ իրենց կովերը մնացել են առանց արոտատեղիի:
Բանն այն է, որ Նինոծմինդայի բնակիչները իրավունք չունեն իրենց կովերին արածեցնել այն տարածքում, որտեց արածեցրել են տասնամյակներ շարունակ:
“Արդեն երկրորդ տարին է մենք ունենք արոտավայրերի խնդիր: Ինչ-որ մեկը գնել է այն և չի թողնում մեր անասուններին արածեցնել այդտեղ:
Վրաստանի համապատասխան օրենքում գրված է, որ ոչ ոք իրավունք չունի սեփականացնել արոտավայրը, սակայն, ինչպես մենք պարզեցինք, արոտավայրը գնել են: Մեզ հիմա անհրաժեշտ է, որ մեզ վերադարձնեն արոտավայրը կամ հատկացնեն մեկ այլ տարածք մեր կովերի համար”,-դժգոհություն հայտնեցին բնակիչները:
Վերջիններիս խոսքով` իրենց միակ եկամտի աղբյուրը կովերն են:
“Ինչպես պետք է ապրեն այն մարդիկ ովքեր ընդամենը մեկ կով ունեն և եկամտի այլ աղբյուր չունեն: Բնակիչները մեծ խնդրի առջև են կանգնել: Գյուղատնտեսական շրջանում աշխատանք չկա, հող չունենք, 1 կամ 2 կով ենք պահում, այն էլ արածեցնելու տեղ չկա: Ով որ ծախել է արոտավայրը ու տիրացել փողին, թող նա էլ պատասխան տա: Այլապես մենք կգնանք Թբիլիսի, այս մասին կահազանգենք հանձնաժողովին, թող տեսնեն, թե ինչ է այստեղ կատարվում: Թող մեզ ներկայացնեն այն փաստաթուղթը, որտեղ նշված է, որ մենք իրավունք չունենք կով պահել, ապա ես կծախեմ իմ կովերին: Ես չորս կով ունեի, նրանցից երկուսին ծախել եմ, այս երկուսն էլ պահում եմ, որպեսզի թոռներս թարմ կաթ խմեն”,-
նշում է բնակիչներից մեկը:
Խնդրի առնչությամբ մենք դիմեցինք գամգեբելի Գագիկ Ղարսլյանին, ով մեզ պատասխանեց, որ արոտավայրը վաճառված չէ, առկա է վաճառված արոտավայրի մի հատված, որը վաճառվել է մասնավոր սեփականության մասին պետական որոշման համաձայն:
Գամգեբելիի խոսքով` բնակիչների հիմնական խնդիրը հովիվ չունենալն է: Նա մեզ հավաստիացրեց, որ կզբաղվի խնդրի լուծմամբ:
Մանրամասները դիտեք տեսանյութում.
Բորիս Ղարսլյան