Ինչո՞ւ «Օտարերկրյա գործակալների մասին» օրենքը երկրորդ պլան անցավ
Հեղինակ Քրիստինա Մարաբյան.
Վրաստանում խորհրդարանական ընտրություններից առաջ Վրաստանի քաղաքացիական հասարակությունը հույս ուներ, որ նոր խորհրդարանը, որը կարող է լինել բազմակուսակցական, իրականում կորոշի չեղյալ համարել «օտարերկրյա գործակալների մասին» օրենքը, ինչը կարելի է համարել քայլ դեպի ավելի բաց և ժողովրդավարական քաղաքական համակարգ։ Դա կարող է ազդանշան լինել նաև կառավարության և քաղաքական կուսակցությունների պատրաստակամության՝ հավատարիմ մնալու եվրոպական ինտեգրման և մարդու իրավունքների սկզբունքներին: Կարևորն այն է, որ ընտրություններից հետո խորհրդարանում քաղաքական իրավիճակի փոփոխությունը կարող է նոր հնարավորություններ ստեղծել նման օրենքների չեղարկման կամ մեղմացման համար, եթե նոր կազմում գերակշռեն եվրատլանտյան կողմնորոշում ունեցող քաղաքական ուժերը։
Անցած ընտրությունների համատեքստում արդեն իսկ ընդգծվում է քաղաքական իրավիճակի ընկալման շեշտադրումների փոփոխությունը. եթե նախկինում հիմնական թեման կոնկրետ օրենքներն էին, ապա այժմ ուշադրությունը փոխվում է Վրաստանի ապագայի համար ավելի լայն, ռազմավարական նշանակություն ունեցող հարցերի վրա։
«Այս օրենքն այլևս իմաստ չունի. Կարեւորն այն է, թե ինչ երկրում ենք ապրելու։ Բայց այս օրենքն այնքան էլ կարևոր չէ։ Դե, փակում են հասարակական կազմակերպությունները, այդքան էլ կարևոր չէ։ Կարևորն այն է, որ երկիրը նորմալ լինի, զարգանա ժողովրդավարական ճանապարհով, դառնա Եվրամիության անդամ և ապահովի իսկապես կայուն խաղաղություն, բարգավաճում և զարգացման հեռանկար։ Իսկ օրենքը, այն ժամանակ կարևոր էր, բայց հիմա… քանի որ դա վրացական երազանքի եվրոպական ճանապարհից հեռանալու առաջին ցուցումն էր, դրա համար էր այն ժամանակ այդքան կարևոր։ Հիմա չեմ կարծում, որ սա այնքան էլ կարևոր հարց է։ Ավելի կարևորն այն է, թե որ երկրում ենք ապրելու»։ – ասում է քաղաքագետ-տնտեսագետ GSAC (Վրացական ռազմավարական վերլուծության կենտրոն) Վալերի Չեչելաշվիլին։
Վրաստանի արտաքին քաղաքականության հետընտրական փոփոխությունները կախված կլինեն բազմաթիվ գործոններից, այդ թվում՝ ընտրությունների արդյունքներից, ներքին քաղաքական իրավիճակից և արտաքին ճնշումից, հատկապես Եվրամիության, ԱՄՆ-ի և Ռուսաստանի կողմից:
Հնարավոր է, որ ընտրություններից հետո Վրաստանի կուրսը կարող է մնալ համեմատաբար անփոփոխ՝ Արեւմուտքի եւ Ռուսաստանի միջեւ հավասարակշռություն պահպանելու շարունակական փորձերով։ Այս «ստատուս քվոն» կարող է պայմանավորված լինել ներքին դիրքերի ամրապնդման անհրաժեշտությամբ, ինչպես նաև արտաքին քաղաքական մեկուսացումից խուսափելու ցանկությամբ, հատկապես ուկրաինական ճգնաժամի և տարածաշրջանում աճող լարվածության լույսի ներքո։
Անկախ կառավարության կուսակցական պատկանելությունից՝ Վրաստանում քաղաքացիական հասարակությունը ակտիվորեն հանդես է գալիս ժողովրդավարական բարեփոխումների, եվրոպական ինտեգրման և մարդու իրավունքների հարգման համար: Սա անհնար է դարձնում ամբողջովին անտեսել եվրոպական և արևմտյան հղման կետերը: Նման պայմաններում իշխանությունը, եթե նույնիսկ ավելի քիչ կողմնորոշված է դեպի Արևմուտք, ստիպված է հաշվի նստել հասարակության կարծիքի և արտաքին գործոնների հետ։
Opinion, pooling and voting
