«Տաք սուտ» կամ հեքիաթ Նինոծմինդայի գյուղերի գազաֆիկացման մասին

Քանի որ մոտենում է ձմեռը, Նինոծմինդայի մունիցիպալիտետի գյուղերի ջեռուցման հարցըը շարունակում է մնալ ակտուալ։ Այն գյուղերում, որտեղ դեռ գազ չկա, տեղի բնակիչները ջեռուցման համար օգտագործում են փայտ, ածուխ, աթար։ Դժվարություններն այստեղ առաջանում են ոչ միայն վառելիքի բարձր գնի, այլ նաև ռեսուրսների և աշխատուժի ծախսերի պատճառով, որոնք ուղեկցում են այդ գործընթացներին։

Նինոծմինդայի գյուղերում՝ Սամեբա, Ժդանովական, Եֆրեմովկա, Գորելովկա, Օրլովկա, Փարվանա, Վլադիմիրովկա, Տամբովկա և Ախալի Խուլգումո գյուղերում ջեռուցման համար հիմնականում օգտագործվում են վառելափայտ, քարածուխ և աթար։ Այնուամենայնիվ, այդ ռեսուրսները ոչ տնտեսական են, ոչ էլ հեշտ հասանելի: Ռադիո NOR-ը փորձեց պարզել, թե մոտավորապես որքան արժե ձմռանը պատրաստվելը։

4,50 խմ վառելափայտն արժե 1200 լարի, ինչը լուրջ ծախս է տեղի բնակչության զգալի մասի համար։

Ածուխի 1 տոննայի գինը 350 լարի է։ Ջեռուցման ամենամատչելի մեթոդը գոմաղբի օգտագործումն է, սակայն դրա արտադրությունը ենթադրում է նաև լրացուցիչ աշխատանքային ծախսեր։ Բանվորների աշխատանքի արժեքը 10-15 լարի է, իսկ տրակտորային ծառայությունների արժեքը՝ ժամում 30 լարի։ Այնուամենայնիվ, գոմաղբը չորացնելու համար ամբողջ ամառ պետք է ապավինել արևոտ եղանակին։

Բնակիչները, ում համար ամենամյա ձմեռային սեզոնը մշտական ​​մարտահրավեր է, պնդում են, որ նախընտրում են գազի համար ամսական վճարել 500 լարի, քան դիմանալ այսօրվա դժվարություններին։

«Թրիքը չորացնելը բարդ գործընթաց է։ Մենք ամբողջ ամառ այս աշխատանքով ենք զբաղվում: Եթե ​​ամառը անձրևոտ է, մենք չենք կարող թրիքը չորացնել և ձմռանը պարզապես կսառչենք»,- ասում են տեղի բնակիչները։

Նինոծմինդայի գյուղերի բնակչության ամենօրյա պայքարը վառելիքի համար ևս մեկ անգամ ընդգծում է այն փաստը, որ գազիֆիկացման բացակայությունը դժվարին պայմաններում է պահում այս գյուղերի բնակչությանը։ «NOR» ռադիոկայանը բազմիցս գրել և անդրադարձել է Նինոծմինդայի գյուղերի գազիֆիկացման խնդրին, սակայն այս խնդիրը կրկին մնում է չլուծված։

---

---