Ախալցիխեի բնակիչը դեպի Նինոծմինդա անապակ մեղրի հետքերով
2000 թվականից մինչ օրս Ախալցիխեից Միսակ Դանիելյանի ընտանիքը ամառվա ամիսներին իրենց մեղվապահական տնտեսության հետ միասին տեղափոխվում են Նինոծմինդայի մունիցիպալիտետ:
Միսակը իր փեթակները տեղակայում է Նինոծմինդա քաղաքի մոտակայքում՝ Նինոծմինդա-Ախալքալաքի ճանապարհահատվածի բաց տարածքում:
“Ամենանաղարտ մեղրը հնարավոր է արտադրել միայն Նինոծմինդայի մունիցիպալիտետում: Այդ պատճառով հունիս և հուլիս ամիսներին ես իմ փեթակները բերում եմ այստեղ: Այդ ամիսներին ես, կինս`Սաթենիկը, դուստրս` Դիանան և որդիս` Հարությունը ապրում ենք այստեղ: Մեղվապահությամբ զբաղվելու գործում ինձ օգնում է կինս”,- նշեց մեղվապահ Միսակ Դանիելյանը:
Նույնիսկ ունենալով որակյալ արտադրանք` մեղվապահները դժվարությամբ են իրացնուն այն: Միսակ Դանիելյանի խոսքով` նա իր ունեցած մեղրի 30%-ը իրացնում է Հայաստանում, Թուրքիայում և Ռուսաստանում, իսկ մնացած մասը դժվարությամբ իրացնում է տեղում:
Չկա ոչ մի խորհրդատվական կենտրոն, լաբորատորիա կամ արհմիություն, որտեղ մեղվապահը կկարողանա ստանալ խորհրդատվություն կամ քննարկի ոլորտում առկա հիմնախնդիրները:
Միսակի և Սաթենիկի որդին և դուստրը իրենց ամառային արձակուրդը անցկացնում են ծնողների հետ միասին Նինոծմինդայում: Նրանք օգնում են իրենց ծնողներին մեղվապահության գործում, իսկ ազատ ժամանակ կարդում են գրքեր և հեռախոսային խաղեր են խաղում:
Մանրամասները լսեք մեր նյութում.
Գարուշ Արզումանյան