Կյանքի ու աշխատանքի թելերով հյուսված Սաթխացի դերձակի ուղին
Մանկուց սիրեց ասեղն ու թելը։ Գյումրիում ստացած ուսումն էլ ճանապարհեց դեպի վարպետություն։ Թելի նման երկար ճանապարհը նրան բերեց գյուղ ու կարի մեքենայի բռնակը ձեռքում սկսվեց սիրելի գործը։
Ասյա Չախոյան-Բրոյանը ծնվել է 1962 թվականին Նինոծմինդայի շրջանի Սաթխա գյուղում, որտեղ էլ ապրում է մինչ այժմ։ Միջնակարգ կրթությունը ստացել է տեղի դպրոցում։ Տարրական և միջին կրթությունից հետո, 9-րդ դասարանից շարունակելով ուսումը, տեղափոխվել է Գյումրի։ Գյումրիում մասնագիտացել է դերձակության մեջ՝ ընտրելով մի գործ, որը մանկուց արդեն իր սրտով էր։
Ուսումը ավարտելուց հետո Ասյան վերադարձել է հայրենի գյուղ։ Իր աշխատանքային ուղին շարունակել է թե՛ Սաթխայում, և թե՛ Նինոծմինդայի ֆաբրիկաներում՝ որպես դերձակ։ Աշխատանքում նա ոչ միայն ձեռք է բերել փորձ և վարպետություն, այլև միշտ փոխանցել է իր մասնագիտական սիրո ու նվիրումի ուժը շրջապատին։
Ինչպես պատմում է Ասյա Չախոյանը, կար ու ձևի հանդեպ սերը ծնվել է դեռ մանկուց, այս արհեստը ոչ միայն աշխատանք է, այլև կյանք։ Կարելի է ասել՝ փոխանցվել է սերնդից սերունդ, քանի որ թե՛ հայրը, թե՛ մայրը և տատիկը նույնպես զբաղվել են կար ու ձևով։
Այսօր էլ նա գյուղում ճանաչված է իր վարպետությամբ ու նվիրվածությամբ։
Մանրամասները տեսանյութում՝
Opinion, pooling and voting
