
«3 տարվա ընթացքում որակյալ կադրեր պատրաստելը լրիվ աբսուրդ է. մենք կունենանք մագիստրոսներ, որոնք ընդհանուր կրթությունից քիչ ավելի շատ գիտելիքներ ունեն», – այսպես է կրթության փորձագետ Շալվա Տաբատաձեն գնահատում հայտարարված բարեփոխումը, որի համաձայն բակալավրի աստիճանները կարող են դառնալ 3-ամյա բոլոր ոլորտներում (բացառությամբ բժշկության):
Հիշեցնենք, որ հոկտեմբերի 16-ին կառավարությունը ներկայացրեց կրթական բարեփոխման շրջանակներում իրականացվելիք փոփոխությունները: Ծրագրի համաձայն, բացի այն, որ դպրոցները կարող են վերադառնալ 11-ամյա կրթության, նախատեսվում է բակալավրի աստիճաններում ներդնել 3-ամյա ծրագրեր: Բացի այդ, խոսվում է որոշակի ֆակուլտետներ միայն մեկ համալսարանի մեջ ինտեգրելու մասին:
Ինչպես Շալվա Տաբատաձեն ասել է BusinessPressNews-ին, «մեկ քաղաք, մեկ ֆակուլտետ» սկզբունքը նույնպես աբսուրդ է, քանի որ այն կսպանի մրցակցությունը, և, հետևաբար, կրթության որակը չի բարելավվի:
«3 տարում որակյալ կադրեր պատրաստելը աբսուրդ է. մենք կունենանք մագիստրոսներ, որոնք ընդհանուր կրթությունից քիչ ավելի շատ գիտելիքներ ունեն»
«3 տարում որակյալ կադրեր պատրաստելը աբսուրդ է. մենք կունենանք մագիստրոսներ, որոնք ընդհանուր կրթությունից քիչ ավելի շատ գիտելիքներ ունեն»
«3 տարում որակյալ կադրեր պատրաստելը լիակատար աբսուրդ է. մենք կունենանք մագիստրոսներ, որոնք ընդհանուր կրթությունից քիչ ավելի շատ գիտելիքներ ունեն», – այսպես է կրթության փորձագետ Շալվա Տաբատաձեն գնահատում հայտարարված բարեփոխումը, որի համաձայն բակալավրի աստիճանները կարող են դառնալ 3-ամյա բոլոր ոլորտներում (բացառությամբ բժշկության):
Հիշեցնենք, որ հոկտեմբերի 16-ին կառավարությունը ներկայացրեց կրթական բարեփոխման շրջանակներում իրականացվելիք փոփոխությունները: Ծրագրի համաձայն, բացի այն, որ դպրոցները կարող են վերադառնալ 11-ամյա կրթության, նախատեսվում է բակալավրի աստիճանում ներդնել 3-ամյա ծրագրեր: Բացի այդ, խոսվում է որոշակի ֆակուլտետներ միայն մեկ համալսարանի մեջ ինտեգրելու մասին:
Ինչպես Շալվա Տաբատաձեն BusinessPressNews-ին ասել է, «մեկ քաղաք, մեկ ֆակուլտետ» սկզբունքը նույնպես աբսուրդ է, քանի որ այն կսպանի մրցակցությունը, և, հետևաբար, կրթության որակը չի բարելավվի:
«Կարելի է ասել, որ 3-ամյա ծրագիրը ապացուցված մեթոդ է, այդ թվում՝ Եվրոպայում, և դրան անցումը բիզնեսի ուղղությամբ նույնիսկ տեղի է ունեցել։ Սա նոր բան չունի։ Սակայն այն խնդրահարույց է այն առումով, որ մեր համակարգը նման չէ եվրոպականին։ Այնտեղ բարձրագույն կրթություն են ստանում բարձր որակավորում ունեցող կադրեր՝ 12-13-ամյա դպրոցական ծրագրով։ Այնտեղ այս գործընթացին մասնակցում են նաև գործատուները, նրանք կարողանում են 3 տարում պատրաստել անհրաժեշտ կադրերը։
Ցավոք, մենք այս փորձը չունենք։ Գոնե մեր ազգային քննությունների հիման վրա։ Մաթեմատիկայի քննությունը չհանձնած ուսանողը ընդունվում է ֆինանսներ և բիզնես կառավարում, քանի որ դա պարտադիր չէ։ Ամեն դեպքում, 40,000 դիմորդներից 13 հազարը հանձնել է մաթեմատիկա, իսկ նրանց 18%-ը չի հանձնել, նրանք նույնիսկ չեն կարողացել հաղթահարել նվազագույն շեմը։ Այլ կերպ ասած, մեր դիմորդները չգիտեն մաթեմատիկա։ Նման պայմաններում բարձրագույն կրթությունը պետք է նաև մաթեմատիկա դասավանդի…
Հաշվի առնելով այս ամենը, տարեկան որակյալ կադրերի 3 արտադրությունը լիակատար աբսուրդ է։ Հատկապես, որ մենք չունենք տեսություններն ու պրակտիկան կապող համակարգեր։ Սա նշանակում է որ մենք չենք ունենա որակյալ կադրեր, մենք կունենանք մագիստրոսներ, որոնք ունեն ընդհանուր կրթությունից քիչ ավելի շատ գիտելիքներ։
Ինչ վերաբերում է «մեկ քաղաք, մեկ ֆակուլտետ» սկզբունքին, սա նույնպես աբսուրդ է։ Նախ, մեկ ֆակուլտետը մեկ համալսարանում նշանակում է, որ այն բացարձակապես կորցնում է որակը, քանի որ մրցակցություն չի լինի դասավանդման կամ հետազոտությունների բարելավման համար։ Մյուս կողմից, այսօր աշխարհը այլևս բաժանված չէ այնպես, որ մեկը մարդասիրական է, իսկ մեկը՝ միայն գյուղատնտեսության։ Բոլոր ուղղությունները փոխկախված են։ Այսինքն՝ լեզվաբանությունը, համակարգչային գիտությունը և հումանիտար ուղղությունը անհնար է առանց միմյանց։ Ինչպե՞ս կարելի է դրանք առանձնացնել։
Հետևաբար, Խորհրդային Միության ժամանակներից ֆակուլտետների նման բաժանումը, իհարկե, աբսուրդ է։ Այն նաև չի նպաստում ոլորտի զարգացմանը, չհաշված համաշխարհային գիտական միտումները։ «Սա լիովին հետադիմական մոտեցում է», – ասում է Շալվա Տաբատաձեն։

