Կորոնավիրուսային համաճարակը փոխեց մարդկանց առօրյան: Ոմանք ստիպված եղան լքել աշխատավայրերը, ոմանք՝ ընդհակառակը, վերադարձան մի քանի տարի առաջ, տարիքային սահմանափման պատճառով թողած հաստատություններ:
Բոլորի առօրյան կարծես թե, որոշ չափով, կախված է կառավարության որոշումներից: Օրինակ, երբ կառավարության նիստի ընթացքում որոշվում է, որ դպրոցները պետք է փակվեն, ուսումնական հաստատության աշխատակազմը ստիպված է հեռանալ այնտեղից ու դասընթացներ վարել հեռավար կարգով, երբ որոշում են, որ թոշակառու բժիշկները պետք է վերադառնան բժշկական հաստատություններ և օգնեն գործող անձնակազմին, հենց այդպես էլ լինում է: Երբ որոշում է օգնություն ցուցաբերել համաճարակից տուժած անձանց, այդ օգնությունը տրվում է ժամանակին, առանց խոչընդոտների և իհարկե, խոսելով արգելքների մասին, կարելի նշել հետևյալը՝ երբ հատուկ մարմինները որոշում են փակել կամ, սահմանափակել որևէ օբյեկտի, որևէ հաստատության գործունեությունը, դրան նույնպես հետևում է բնակչության համաձայնությունն ու հնազանդությունը:
Այս ամենը հասարակության որոշ շրջանակի մոտ առաջացնում է ինչպես զարմանք, այդպես էլ զայրույթ: Բայց ամենիշ հաճախ, մեզ հանդիպում են նրանց կողմից տրված հարցերը, որոնք կարծես կրկնվում են համաճարակային գրեթե բոլոր ժամանակաշրջաններում:
Շատ տարբեր բնույթի հարցեր ենք ստանում օրինակ, որ երեխաները կրկին օգնություն կստանան: Հարցերից ելնելով, կարելի է ենթադրել, որ շատերին է հետաքրքրում գումարային աջակցության վերաբերյալ հայտարարությունները:
Ինչ վերաբերվում է նորածիներին, այո: Բայց օգնությունը միանվագ էր, ուստի մինչև 18 տարեկան երեխաները օգնություն կստանան մեկ անգամ: Կրկնակի օգնության մասին խոսք դեռևս չկա: tv9news.ge