Ապրիլի 9-ին Թբիլիսիում տեղի ունեցած ողբերգությունից անցել է 32 տարի: 1989-ի այս օրը լուսադեմին, Թբիլիսիի կենտրոնում գտնվող խորհրդային զինվորները ցրեցին խաղաղ ցույցը, որի արդյունքում 21 մարդ զոհվեց, իսկ հարյուրավոր քաղաքացիներ թունավորվեցին անհայտ գազից:
Վրաստանում ապրիլի 9-ը նշվում է որպես Ազգային միասնության, քաղաքացիական համաձայնության և հայրենիքի համար զոհվածների հիշատակի օր: Միևնույն ժամանակ, սա Վրաստանի անկախության վերականգնման օրն է: Ապրիլի 9-ը նույնպես պաշտոնական հանգստյան օր է:
Ավանդաբար, այս օրը նշվում է Թբիլիսիում ՝ Ռուսթավելի պողոտայում ՝ խորհրդարանի շենքի դիմաց, ապրիլի 9-ի զոհերի հիշատակը հավերժացնող հուշահամալիրի մոտ: Ծաղիկներն ու մոմերը այստեղ են բերվում նախորդ գիշեր, և այս գործընթացը շարունակվում է մինչև առավոտ: Սակայն երկրում այս պահին արդեն երկրորդ տարին անընդմեջ պարետային ժամ է, և արգելվում է փողոց դուրս գալ առավոտյան 21: 00-ից 5-ը:
Ապրիլի 9-ի ողբերգական դեպքերը հետաքննելու համար ԽՍՀՄ ժողովրդական պատգամավորների համագումարը ստեղծեց հանձնաժողով Անատոլի Սոբչակի գլխավորությամբ: Հանձնաժողովը եզրակացրեց, որ զինված ուժերը չափազանց ուժ են գործադրել ցուցարարների նկատմամբ:
1989-ի ապրիլի 9-ին ԽՍՀՄ ներքին զորքերի հատուկ նշանակության ջոկատները հարձակվեցին Ռուսթավելի պողոտայում գտնվող անկախության կողմնակից ցուցարարների վրա: Ցուցարարների դեմ հատուկ ջոկատայինները օգտագործում էին սակրավոր բահեր և թունավոր գազ, որի կազմը դեռ պարզված չէ:
21 ցուցարար մահացել է փողոցում, նրանցից երեքը տղամարդիկ էին, 19-ը կին ու աղջիկ, այդ թվում երեք անչափահաս: 20 մարդ մահացավ անմիջապես պողոտայում, եւս մեկը սպանվեց հատուկ նշանակության ջոկատների կողմից ՝ հետագայում պարետային ժամը խախտելու համար.
Ազա Ադամիա, 22 տարեկան
Նաթիա Բաշալեիշվիլի, 16 տարեկան
Էկա Բեժանիշվիլի, 16 տարեկան
Նատո Գիորգաձե, 23 տարեկան
Թամունա Դոլիձե, 28 տարեկան
Թինա Էնուկիձե, 70 տարեկան
Նինո Թոիձե, 25 տարեկան
Zaաիրա Կիկվիձե, 61 տարեկան
Մանանա Լոլաձե, 33 տարեկան
Թամար Մամուլիշվիլի, 50 տարեկան
Վեներա Մետրելին
Մամուկա Նոզաձե, 22 տարեկան
Նանա Սամարգուլիանի, 41 տարեկան
Շալվա Կվասրոլիաշվիլի
Մարինա Չկոնիա-Սամարգուլիանի, 31 տարեկան
Էլիսո Չիպաշվիլի, 25 տարեկան
Թամար Չովելիձե, 16 տարեկան
Նոդար hangհանգիրաշվիլի, 40 տարեկան
Մզիյա incինչարաձե, 43 տարեկան
Մանանա Մելքաձե, 23 տարեկան
Գիա Կարսելաձե, 25 տարեկան
1989 թվականի ապրիլի 9-ը Վրաստանի համար շրջադարձային եղավ: Այդ պահից սկսած վրացական հասարակության համախմբման գործընթացը սկսվեց ազգային անկախության գաղափարի և վրացական պետականության վերականգնման շուրջ:
Ուղիղ երկու տարի անց ՝ 1991 թ. Ապրիլի 9-ին, ազգային շարժման առաջնորդ Զվիադ Գամսախուրդիան, Վրաստանի ապագա նախագահը, հայտարարեց Վրաստանի անկախությունը վերականգնելու մասին ՝ մայիսի 1-ին Վրաստանի Առաջին Հանրապետության անկախության հռչակման մասին ակտի հիման վրա: 26, 1918 թ.
Որոշումն ընդունվել է 1991 թվականի մարտի 31-ին անցկացված համապետական հանրաքվեի հիման վրա, որի ընթացքում վրացական բնակչության ճնշող մեծամասնությունը կողմ է քվեարկել անկախության հռչակմանը և Վրաստանի ԽՍՀՄ կազմից դուրս գալուն: