Սարգիս Դուրգարյանը ծնվել է Նինոծմինդայի մունիցիպալիտետի Գանձա գյուղում 1951 թվականին: Միջնակարգ կրթությունը ստացել է Գաձա գյուղի դպրոցում: Ապա ընդունվել է Երևանի մանկավարժական ինստիտուտի մաթեմատիկական ֆակուլտետը:
Այնուհետև ֆակուլտետը տեղափոխվեց Կիրովական, այժմ ՝ Վանաձոր քաղաք: Ընտանեկան խնդիրների պատճառով երեք տարի ստացիոնար սովորելուց հետո նա տեղափոխվում է հեռակա բաժին և միաժամանակ սկսում դասավանդել դպրոցում:
1991 թվականից ընտրվել է տնօրեն և մինչ օրս աշխատում է Գանձա գյուղի «Շոթա Ռուսթավելու» անվան թիվ 2 դպրոցում: Սարգիս Դուրգարյանի խոսքով, այս տարիների ընթացքում տեսել են ինչպես վատ, այնպես էլ լավ օրեր:
Դժվար էր 90-ականներին, երբ էլեկտրականություն և ջուր չկար, և ուսուցիչներն ու աշակերտները իրենց տներից վառելափայտ էին բերում դպրոցը տաքացնելու համար:
Ներկայումս ամեն ինչ կարգավորվում է, սակայն կորոնավիրուսային համաճարակի ժամանակ անհրաժեշտ է զգոն լինել, խստորեն վերահսկել իրավիճակը: Բայց ծնողներն ավելի անտարբեր են դարձել, այժմ պոպուլիզմը նորաձեւության մեջ է:
Աշակերտները գործնականում չեն կարդում, ինչը վատ է արտացոլվում վարքի մշակույթի հաղորդակցման բառապաշարում: Ուսուցչի մասնագիտությունը շատ պատասխանատու է, ուսուցիչը պետք է ամեն անգամ կատարելագործվի `զարգացմանը հետևելու համար:
Սարգիս Դուրգարյանը 50 տարի դասավանդել է Գանձա գյուղի թիվ 2 դպրոցում, բայց վերջին տարիներին նա միայն դպրոցի տնօրեն է , որը Նինոծմինդայի մունիցիպալիտետի ամենամեծներից մեկն է:
Դպրոցն ունի 240 աշակերտ: Մանրամասները կարող եք լսել Սարգիս Դուրգարյանին տված հարցազրույցում