Նինոծմինդայից երիտասարդ առաջնորդներ. ուսում, աշխատանք և հասարակական գործունեություն
Ուսումն ու աշխատանքը համատեղելը բավականին տարածված երեւույթ է ժամանակակից հասարակության մեջ։ Աշխատող ուսանողներն ավելի շատ խնդիրների ու խոչընդոտների են հանդիպում, ինչի պատճառով նրանք պետք է հավասարակշռեն ուսումը և մասնագիտական գործունեությունը։
Ուսանողների մեծամասնության համար աշխատանքը առանցքային է, որպեսզի այն օգնի նրանց հոգալ իրենց կրթության ծախսերն ու հիմնական կարիքները: Մյուս կողմից՝ աշխատանքի ու ուսման համատեղումը նրանց համար բարդ գործընթաց է։
Դիանա Մոսոյանը և Արտյոմ Քոսյանը Նինոծմինդայից այն ուսանողներն են, ովքեր հաջողությամբ հաղթահարել են այս մարտահրավերը: Նրանք ոչ միայն կրթություն են ստանում, այլեւ ակտիվորեն աշխատում են իրենց մասնագիտական ոլորտում, ինչը հետագայում օգնում է նրանց կարիերայի առաջխաղացման հարցում։ Նրանց այս պատմությունները կարող են ոգեշնչում և մոտիվացիա դառնալ շատ ուսանողների համար։
2018 թվականին դպրոցն ավարտելուց հետո Դիանան ընդունվել է Իլիայի պետական համալսարան։ Մանկուց երազում էր հաշվապահ աշխատել, իսկ երբ ընտրեց իր մասնագիտությունը, ձեռնամուխ եղավ այդ երազանքի իրականացմանը։
Դիանան ավարտել է Նինոծմինդայի ռուսական դպրոցը, ինչը նրա համար խնդիր է ստեղծել քննությունները հանձնելիս, քանի որ նա պետք է հանձներ հայոց լեզվի ընդհանուր իմացության քննությունը ազգային փոքրամասնությունների 4+1 ծրագրի շրջանակներում։ Լեզվական խոչընդոտի պատճառով ֆակուլտետում անվճար սովորելու համար 1 միավոր են հանել, սակայն շուտով նա իմացել է հայկական կրթական հիմնադրամի մասին, որից այժմ ֆինանսավորում է ստանում։
Այս ֆինանսավորումը հսկայական փոփոխություն կատարեց Դիանայի կյանքում, քանի որ նա այլևս կարիք չուներ անհանգստանալու իր կրթության համար վճարելու մասին: Նա խորացրեց ուսումը եւ երկրորդ կուրսից ընտրեց մեկ այլ մասնագիտություն՝ մանկավարժությունը։ «Շատ եմ սիրում ժամանակ անցկացնել երեխաների հետ և շփվել նրանց հետ, ուզում եմ ժամանակակից մեթոդներ կիրառել ուսանողներին առարկաներ դասավանդելիս և օրինակ դառնալ ոչ միայն ուսանողների, այլ նաև իմ գործընկերների համար»,- ասում է նա։
Այժմ Դիանան սովորում է 4-րդ կուրսում, միաժամանակ աշխատում է Dunkin’ Donuts ռեստորանում։ Թեև նրա ներկայիս գործունեությունը չի համապատասխանում իր ընտրած մասնագիտությանը, սակայն կարծում է, որ աշխատանքն անհրաժեշտ է։ «Մեծ քաղաքում գործազուրկ ու առանց եկամուտի լինելը դժվար է, ինձ սեփական եկամուտ է պետք, որ ծնողներիցս փող չպահանջվի, մի օր տեսա թափուր աշխատատեղ ու չէի էլ մտածում դրա մասին։ Ես ուղարկեցի իմ ռեզյումեն, երկու ժամ անց ինձ հետ կապ հաստատեցին ու կանչեցին հարցազրույցի, հաջորդ օրը ընդունվեցի աշխատանքի»,– պատմում է Դիանան։
«Չնայած նրան, որ նախկինում շատ տեղերում եմ աշխատել, մարզումների եմ մասնակցել, շփվել վրացիների հետ, այնուամենայնիվ, առաջին շաբաթը դժվարացել եմ, կարծում էի, որ չեմ կարող շարունակել աշխատել այստեղ, քանի որ ինձ ամեն ինչ շատ էր թվում. . . Ես տեսա, թե ինչպես են իմ գործընկերները խոսում միասին, որքան բաց ու դրական էին նրանք, և ես չափազանց ամաչկոտ էի և այնքան բաց չէի նրանց հետ նման հարաբերություններ ունենալու համար: Ես հիմա լավ գիտեմ վրացերեն, բայց նախկինում վախենում էի սխալ բան ասելուց ու խոսելուց։ Սակայն գործընկերներս աջակցեցին ինձ, և ես հաղթահարեցի այս դժվարությունը և որոշեցի, որ հաղթահարելու եմ բոլոր խնդիրները և ես հաղթահարեցի։ Հիմա ես այստեղ ավելին եմ, քան աշխատում եմ։
Թե ինչպես է Դիանան հավասարակշռում ուսումնասիրությունն ու աշխատանքը՝ լսեք մեր աուդիո ձայնագրության մեջ:
Բացի ուսումից, Դիանան ներկայումս ներգրավված է իր քաղաքի զարգացման գործընթացներում։ Նա ներգրավված է տարբեր տեսակի թրեյնինգներում, որոնց շրջանակներում հանդիպումներ է ունեցել տարբեր երկրների դեսպանների հետ, կամավոր աշխատել և օգնել տեղի բնակչությանը։
Մեր երկրորդ հերոսը 19-ամյա Արտյոմ Քոսյանն է, ով նույնպես Նինոծմինդայից է։ Այժմ նա Իլիայի պետական համալսարանի նախապատրաստական կուրսի ուսանող է։ Արտյոմն աշխատում է Ալիք մեդիա հարթակում. Արդեն 9 ամիս է, ինչ աշխատում է Թբիլիսիի հայալեզու «Ալիք Մեդիա»-ում որպես ֆոտո-վիդեո օպերատոր։ Բացի այդ, տոն օրերին ընկերների հետ զբաղվում է ֆոտո-վիդեո նկարահանումներով՝ տարբեր միջոցառումների։
Ինչպես Արտյոմն է ասում, աշխատանքի ժամանակացույցն իրեն օգնում է համալսարանում դասախոսությունների հաճախել։ Երբեմն պատահում է, որ նա բաց է թողնում դասախոսությունները աշխատանքի պատճառով, բայց խնդիրներ չի ունենում, քանի որ դեռ հասցնում է պատրաստվել դասախոսություններին։ «Ես հիմնականում աշխատում եմ դասերից հետո, եթե իհարկե շտապ նկարահանումներ չկան»– ասում է Արտյոմը։
Բացի մեդիա ոլորտում աշխատելուց, Արտյոմը Նինոծմինդայի երիտասարդական կենտրոնի և GIPA MediaLab ծրագրի ակտիվ մասնակից է։ Նա ընկերոջ հետ երկամսյա լուսանկարչության դասընթաց է անցկացրել երիտասարդական կենտրոնի մյուս մասնակիցների հետ, որից հետո նրանք իրենց աշխատանքները ներկայացրել են ֆոտոպատմության մրցույթի։ Բացի այդ, այն անցկացնում է տարբեր թեմաներով թրեյնինգներ և տեղացի երիտասարդներին իրազեկում ընթացիկ խնդիրների մասին:
Արտյոմը վստահ է, որ ուսանողի աշխատանքի ընթացքում ձեռք բերած փորձն ավելի կարևոր է, քան միայն տեսական գիտելիքները. «Ճիշտ է, առանց տեսության պրակտիկան ձեզ չի օգնի որոշակի հարցերում, բայց, այնուամենայնիվ, ավելի լավ է կենտրոնանալ պրակտիկայի վրա։
Մյուս ուսանողներին էլ խորհուրդ կտամ դեռ ուսանող ժամանակ սկսել աշխատել, քանի որ դա որոշ չափով կնվազեցնի ծնողների ծախսերը, կնպաստի ինտեգրմանը, լեզվի ուսուցմանը։ Օրինակ, ես պետք է շփվեմ տարբեր մարդկանց հետ, ինչն ինձ օգնում է ավելի լավ ու շուտ սովորել վրացերեն»,- ասում է Արտյոմը։
Նինոծմինդայից երկու հավակնոտ երիտասարդներ շարունակում են առաջ շարժվել. Ե՛վ Դիանան, և՛ Արտյոմը օրինակներ են, որ տարիքն ու կարգավիճակը խոչընդոտ չեն նպատակներին հասնելու համար։
Opinion, pooling and voting
